Blik op de toekomst
De foto op mijn website staat symbool voor “de blik op de toekomst van mij en mijn paard”. We hadden een fotoshoot als afscheid van de dressuursport. We vormden samen een goed team in de dressuurring, maar door een blessure van mijn paard moesten we daarmee stoppen. De behandelingen die we haar hebben gegeven om te herstellen van de blessure gaven uiteindelijk niet het gewenste resultaat. We stelden onze doelen bij en in plaats van de wedstrijdsport uitkomen, gaat ze deze zomer een veulen krijgen. De combinatie tussen mijn paard en de hengst is met grote zorg gemaakt, maar wat het precies gaat brengen dat is nog onzeker. Een nieuwe toekomst, waar we vol verwachting naar uit kijken.
En dit is een mooi bruggetje naar mijn dagelijkse werk als informatieadviseur. Ik word meestal gevraagd als een huidig systeem of werkwijze niet meer passend is bij de organisatie. De eerste vraag die ik stel: Wat zouden jullie willen? Hoe zou je op korte termijn willen? Hoe ziet de toekomst eruit? En hoe past dat bij hetgeen jullie nu hebben? Daarna gaan we kijken welke stappen nodig en mogelijk zijn. Als er een korte termijn-oplossing een optie is, ga ik samen met de business eerst kijken naar welke mogelijke uitbreidingen of aanpassingen mogelijk zijn op de huidige situatie.
In het geval van mijn paard hebben we haar diverse behandelingen gegeven door bijvoorbeeld een osteopaat. Dit was voor op de korte termijn een tijdelijke goede oplossing.
Maar als er echt gekozen wordt voor een langere termijn oplossing, dan zal de aanpassing voor de organisatie groter zijn. En dan gaat het niet alleen om een nieuw systeem, mijn advies is dan om ook het werkproces tegen het licht te houden en om te kijken waar dit onderwerp mogelijk nog meer onderdelen van de organisatie raakt. Bij grotere veranderingen is het verstandig om het gehele plaatje tegen het licht te houden. Veel organisaties willen dan graag alle risico’s in beeld hebben en hier maatregelen voor hebben getroffen. Maar alles van tevoren volledig in beeld hebben is een utopie. Uiteraard moet je de belangrijkste risico’s in beeld hebben en daar kun je dan maatregelen opnemen. Maar er zijn ook risico’s, die je best kunt aanvaarden.
Het veulen dat er zal komen zal bruin of voskleurig zijn, dat weten we vrij zeker. Grote kans dat het een relaxed karakter heeft, zowel de vader als de moeder hebben een relaxed karakter. Dit zien we niet als grote risico’s, hier hebben we overigens ook geen invloed op. Het grootste risico is, is dat er met de gezondheid van het veulen iets niet goed gaat. Als maatregel op dit risico zorgen we ervoor dat mijn paard goede voeding krijgt, voldoende beweging en de juiste verzorging krijgt. Het geeft geen garantie, maar we vergroten dan wel de kans dat er een gezond veulen ter wereld komt.
Een ander belangrijk item is het doorvoeren van de veranderingen. Niet iedereen wordt enthousiast van veranderingen. Ik zie het ook als één van mijn taken om mensen mee te nemen in de veranderingen en toets ook wat ze nodig hebben om mee te gaan in deze veranderingen. Ik heb zelden ervaren dat mensen echt niet meegaan in de veranderingen en dat ze het uiteindelijke resultaat niet omarmen.
Ik moest erg wennen aan het feit dat ik geen paard meer rijd (NB: ik heb nagenoeg mijn hele leven paard gereden). En ik krijg regelmatig de vraag: mis je het niet? Ja ik mis het af en toe wel, maar ik geniet nu op een andere manier van de paarden en heb mijn tijd intussen anders ingevuld. Er zijn nieuwe uitdagingen waar ik mijn plezier uithaal.
De foto uit de fotoshoot geeft hiermee een goede uitleg over mijn werkwijze.
